خبرگزاري فارس: يك روزنامه برزيلي با انتشار گزارشي درباره تحولات خاورميانه نوشت با خروج نيروهاي آمريكا از عراق كه قرار است امسال عملي شود، ايران اولين قدرت نظامي استراتژيك در منطقه را به دست خواهد گرفت.
به گزارش خبرنگار فارس از منطقه آمريكاي لاتين، روزنامه برزيلي "اواستادو" با انتشار گزارشي به قلم يكي از پژوهشگران بينالمللي خود نوشت: با پايان يافتن حضور دائمي نظامي آمريكا در عراق، ايران به بزرگترين نيروي نظامي خليج فارس تبديل خواهد شد. به نوشته اين روزنامه برزيلي، در فهرست قدرتهاي نظامي سال 2011 "گلوبال فاير پاور"، ايران از نظر قدرت نظامي در جهان در رديف 12 قرار مي گيرد. پس از آن عربستان سعودي در رديف 26 و خود عراق در رديف 36 قرار مي گيرند. در اين بررسي، سرمايهگذاري هاي ايران در زمينههاي هسته اي به حساب نيامده است كه در اين صورت، اين كشور در رديف بالاتري قرار مي گرفت. كشورهاي امارات عربي، كويت، عمان و قطر بين 50 كشور قدرتمند از نظر قدرت نظامي قرار نگرفته اند. در اين بررسي، تنها شمار نظاميان، سلاحها، تانك و كشتيها و هواپيماها به حساب نيامده بلكه قدرت توليد صنايع نظامي هم در نظر گرفته شده است. در حالي كه آمريكا در آبهاي پرتلاطم بحران اقتصادي سير مي كند، دولت ايران شاخكهاي خود را براي مشخص كردن تراز قدرت در منطقه تا كشورهاي همسايه گسترش داده است. زورآزمائي دو كشور تهران و واشنگتن اكنون در عراق جلوه يافته است. از يك طرف، واشنگتن سعي دارد بغداد را متقاعد كند كه تعداد حداقلي از نيروهايش در آن كشور باقي بمانند. از طرف ديگر، تهران سعي دارد از نفوذ خود بر اكثريت شيعه استفاده كرده و از عملي شدن اين نيت جلوگيري كند. "تريتا پارسي"، مدير شوراي ملي ايرانيان و آمريكاييها، كه اين زورآزمائي را دنبال ميكند، ميگويد: ايران هرچه از دستش برآيد انجام خواهد داد تا تضمين شود كه سرزمين عراق براي حمله به اين كشور مورد استفاده قرار نگيرد. او به عنوان مثال حمله نظامي ايران عليه قرارگاههاي اكراد در هفته گذشته را مثال زد. از نظر "روا بهلا"، پژوهشگر موسسه مشاوره ريسك سياسي "استرانسفورد"، اين اقدام ايران تنها براي دفاع نبوده بلكه نمايشي از قدرت آن كشور بوده است. تهران ميخواهد به همسايگان نشان دهد كه مقاومت در برابر نقش مهم ايران در منطقه مي تواند معامله بدي باشد، در موقعيتي كه به نظر مي رسد آمريكا از زمان و امكانات براي دخالت و نجات آنها برخوردار نيست. اين پژوهشگر معتقد است: "انجام حمله نظامي از سوي شوراي همكاري خليج (فارس) عليه ايران بدون كمك آمريكا، اقدام واقعبينانهاي نخواهد بود". وي همچنين معتقد است كه ايران براي توسعه نفوذ منطقهاي خود به اين فضاي خالي نياز دارد و وقتي آمريكا عراق را ترك كند، اين فضاي خالي ايجاد خواهد شد. براي پر كردن اين خلأ رقابت وجود دارد. ايران و عربستان سعودي و تركيه هركدام مي خواهند اين فضا را پر كنند. خصوصاً ايران كه مي خواهد از هر نوع كوشش آمريكا در آينده براي منزوي كردن و مورد حمله قراردادن آن كشور جلوگيري كند. اگر ايران در پر كردن خلأ در عراق موفق شود، اين كشور كه با شش كشور خاورميانه هممرز است و اكثريت شيعه در آن كشور زندگي مي كنند، خواهد توانست برتري سرزميني و توليد نفت را تضمين نمايد. اين پژوهشگر آمريكايي معتقد است، ايران براي انجام اين كار لازم است با مخالفت اسرائيل روبهرو شود، اسرائيلي كه از تسلط تهران در منطقه و همچنين از تسلط تركيه كه يك قدرت اقتصادي و نظامي رو به گسترش ميباشد، نگران است.